Ciąża określana jest na kilka sposobów. Najczęściej mówimy o okresie ciąży, bo okres znaczy coś przejściowego. A wszyscy wiemy, że ciąża kończy się po dziewięciu miesiącach. W dawnych czasach kobietę będącą w ciąży określano jako brzemienną. Albo mówiono, że jest w błogosławionym stanie. Każdy przyzna, że jest to stan błogosławiony, gdyż jest czasem oczekiwania na nowe życie. Nie każda kobieta jednak cieszy się z nowego życia. I czasem niektóre ciężarne kobiety zastanawiają się nad tym, jak usunac ciaze? Usunąć ciążę w czasach współczesnych może nie jest trudno, lecz trudne jest zniesienie świadomości tego, że zabiło się własne dziecko. A świadomość tego pojawia się krótko po zabiegu aborcji i towarzyszy do ostatniej chwili życia. Nie da się od niej uciec i wymazać z pamięci swojego grzechu, bezradności i złej decyzji. Bo to, że bywają trudne sytuacje i kobieta w ich obliczu staje się bezradna, jest częstym przypadkiem. Lecz bezradność nie powinna prowadzić do podejmowania tak drastycznych i tragicznych w skutkach decyzji. Lecz powinna prowadzić do szukania pomocy u innych ludzi, jak i instytucji. A tych naprawdę jest dużo, bo chociażby „okno życia”, adopcja ze wskazaniem, dom samotnej matki, liczne stowarzyszenia, poradnie, itd. Nie licząc dobrych ludzi w środowisku rodzinnym i społecznym, którzy niejednokrotnie mogą pomóc. Wystarczy tylko zwrócić się do właściwych osób w rodzinie lub poza rodziną. Możliwości ratowania swojego nienarodzonego, całkowicie bezbronnego i zdanego na matkę dziecka jest wiele. Jak i ratowania matki, która najbardziej ucierpi na ewentualnej aborcji. Poradnie psychologiczne i psychiatryczne, jak i kościelne konfesjonały pełne są kobiet, które dopuściły się aborcji. I którym sumienie nie pozwala normalnie funkcjonować po zabiegu. Jedynym ich pragnieniem jest pozbycie się winy. I choć w konfesjonale przy pomocy księdza Pan Bóg wybaczy nawet największy grzech, to kobiety same sobie nadal nie mogą wybaczyć. I brak wybaczenia ze swojej strony czyni z ich życia piekło, w którym będą do końca życia. Nie poprzestaną analizować kim byłoby w przyszłości ich nienarodzone dziecko, jakby wyglądało, czy byłoby szczęśliwe, itd. ? Pytania się nieustannie mnożą, na które nie ma odpowiedzi. Na szczęście dla większości kobiet okres ciąży to błogosławiony czas oczekiwania na narodzenie swojego dziecka. Ciąża, to okres od zapłodnienia do porodu. Od pierwszych dni zarodka, poprzez okres płodowy, aż do przyjścia na świat, kiedy to nowo narodzony płód staje się noworodkiem. I choć zmienia się forma jego życia, to jednak od początku był on człowiekiem. Najpierw w łonie matki, a podczas porodu przeszedł do samodzielnego życia. Każda kobieta o zdrowie swojego dziecka powinna zadbać na długo przed poczęciem, albo przynajmniej od chwili poczęcia. A więc unikać używek, prowadzić spokojny tryb życia, zdrowo się odżywiać, zadbać o regularny ruch i sen. A także zgłosić się do lekarza, który poprowadzi ciążę. I choć do poczęcia nowego życia potrzebny jest mężczyzna, to jednak kobieta w głównej mierze odpowiada za swoje dziecko. Ona nosi je pod swoim sercem, ona je rodzi i na niej głównie spoczywać będzie ciężar wychowania dziecka. I dlatego to ona jest w dużej mierze odpowiedzialna za ewentualną aborcję.
